Grzechy główne angielskich native speakerów

Uczysz się angielskiego już piąty rok, w szkole i na kursach dostajesz same pochwały, z nauczycielem prowadzisz płynną, podręcznikową konwersację. W końcu decydujesz się wyskoczyć na weekend do Londynu, twój pierwszy raz w Anglii. Bilety kupione, a co do reszty, przecież dogadasz się na miejscu. Wysiadasz na Victoria Coach Station, zagaduje cie przypadkowy przechodzeń … i nic nie rozumiesz. Jak to? Czemu tak to powiedział, czemu nie tak jak było w książce? Czemu pominął ten fragment, czemu powiedział niepoprawnie?

Osoby anglojęzyczne, posługujące się swoim językiem ojczystym często popełniają wiele błędów/nieścisłości gramatycznych, robiąc to w sposób tak naturalny, że czasami tracimy wiarę w naszą wiedzę wyniesioną ze szkoły i książek. Ten artykuł spojrzy na kilka takich błędów. Jakie są główne grzechy angielskich native speakerów?

Double negatives

W angielskim normalnie występuje pojedyncze zaprzeczenie. 

I don’t have time for this! 

I don’t like anybody here ☹ 

Często możemy jednak usłyszeć…

I don’t have no time for this!

I don’t like nobody here ☹

Najczęściej takie coś usłyszymy od czarnoskórych użytkowników angielskiego, trzeba jednak dodać, że w afroamerykańskim dialekcie języka angielskiego takie użycie przyjęte jest za poprawne, a jego powszechność sprawia, że nawet tak brzmi. 

Confusing is/are 

Na jednej z pierwszych lekcji uczymy się uzgadniania podmiotu z orzeczeniem, szczególnie z czasownikiem to be. Tymczasem często możemy usłyszeć błędne…

There is two boys waiting for you, darling.

Here’s your two coffees ma’am.

(źródło: https://www.grammarly.com/blog/there-is-there-are/)

Using gerunds (-ing form) with certain verbs

Również jedna z rzeczy, których uczymy się dosyć prędko. Niektóre czasowniki, nazywane czasownikami statycznymi, nie występują w formie z końcówką –ing. Do takich czasowników należą na przykład: love, like, believe.

I love you!

I love it!

Tymczasem McDonald’s…

No i co im zrobicie?!

Taka forma jest czasami używana by podkreślić nasz stosunek, nadać siłę wypowiedzi w jakiejś sytuacji. Można to porównać do używania pełnej formy z operatorem, np.

I do not accept this! 

Using different syntax in questions

Jakbyście mieli dostawać funta za każdym razem kiedy usłyszycie poprawnie zadane, w szczególności długie, pytanie po angielsku, to … prawdopodobnie nie bylibyście zbyt bogaci. 

Are you okay?

Do you feel good?

Are you busy?

Do you think about her a lot?

Do you have a car?

Do you want to go for a pizza?

Tylko kto ma na to czas?

You okay?

You good?

Busy?

Thinking about her a lot?

You have a car?

Wanna go for a pizza?

Jeśli sami chcecie (a nawet powinniście!) tak pytać, pamiętajcie o odpowiedniej intonacji.

Confusing similar words (in writing)

Wystarczy poczytać komentarze pod np. pod artykułami the Guardian w internecie czy facebooku. Native spekaerzy nagminnie mylą w pisowni podobnie brzmiące słowa. Najczęstsze przypadki?

Could of zamiast could’ve

Would of              would’ve

Should of            should’ve

It is a l w a y s could/would/should’ve!

Their/they’re/there

To 3 różne słowa spełniające 3 różne funkcje!

Jeśli też macie z powyższym problem, może te dwa obrazki wam pomogą.

(źródło: fanpage The Language Focus)

Mylonych słów jest dużo więcej, na przykład dwa słowa podobne do powyższej trójki. Wiecie o jakie może chodzić?

Confusing past simple form with past participle form

Często usłyszymy błąd polegający na użyciu złej formy czasownika.

I done it yesterday.

zamiast poprawnego w tej sytuacji

I did it yesterday.

I gone to the shop to buy some veggies for dinner.

I went to the shop to buy some veggies for dinner.

I’ve gone to the to shop to buy some veggies for dinner.

Using me instead of I

Błąd występujący często zarówno u uczących się jak i native speakerów (ale to im bardziej nie wypada, prawda?)

Me and Josh went to the movies yesterday.

Josh and I went to the movies yesterday.

Jeśli wy też często nie wiecie czy użyć w takim zdaniu me czy I, wyrzućcie Josha ze zdania i zobaczcie, który wariant brzmi lepiej.

Me went to the movies yesterday czy I went to the movies yesterday?

Confusing adjectives with adverbs. 

Ile razy słyszeliście któreś z poniższych bądź podobne zdania?

He sings really good!

I’m good, thanks. You?

W tym przypadku, native speakerzy często mylnie używają przymiotników w miejscu przysłówków i odwrotnie. Książkowe zdania powinny brzmieć:

He sings really well!

I’m well, thanks. You?

Podsumowując, w mowie potocznej często usłyszymy powyższe i wiele innych błędów czy nieścisłości. Warto jednak pamiętać, że niektóre z powyższych odnoszą się do standardowej odmiany języka angielskiego. Prawie niezliczona ilość angielskich dialektów, odmian i akcentów może powodować, że w danym miejscu częściej usłyszymy wersję błędną – odbiegającą od standardu – niż tę podręcznikową, a w niektórych dialektach te nieoficjalne wersje są nawet przyjęte za poprawne.

Autor: Arkadiusz Staniszewski