Każdy proces nauki języka obcego obejmuje naukę zaimków. Zaimki dzielimy na zaimki osobowe, dzierżawcze, zwrotne, wzajemne, wskazujące i względne. W tym artykule skupię się na pierwszych trzech grupach, które są najczęściej wykorzystywane w potocznym języku duńskim. 

Zaimki osobowe

Duńskie zaimki osobowe są podobne do tych, które występują w innych językach germańskich. Zaimki osobowe w języku duńskim posiadają dwie formy. Pierwszą z nich jest forma podmiotowa w mianowniku, natomiast drugą jest forma dopełnieniowa w bierniku.

Zaimki osobowe w mianowniku

	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
1 osoba	jeg – ja	vi – my
2 osoba	du / De – ty	I / De – wy, Państwo
3 osoba	hun/han/den/det – ona, on, ono	de – oni

W 2 osobie liczby pojedynczej występują dwie formy zaimka osobowego. Du to forma nieformalna, natomiast De to wersja formalna. W rzeczywistości znaczna większość Duńczyków używa formy du, a De przyjęło się stosować tylko w stosunku do Królowej i niekiedy wśród osób starszych.

W 2 osobie liczbie mnogiej również występuje wersja formalna De, która jest stosowana nieznacznie częściej, ale wciąż przeważa forma I.

W języku duńskim w 3 osobie liczby pojedynczej rozróżniamy 2 formy den i det. To której z nich użyjemy jest zależne od rodzaju rzeczownika, który zastępują. W języku duńskim wyróżniamy rzeczowniki z rodzajnikiem en oraz et.

Zaimki osobowe w bierniku

	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
1 osoba	mig – mnie	os – nas
2 osoba	dig / Dem – ciebie	jer / Dem – was
3 osoba	ham, hende, den/det – jego, ją, je	dem – ich

W języku duńskim czasownik nie jest odmieniamy przez osoby, w związku z czym należy zawsze pamiętać o dodaniu zaimka osobowego.

Zaimki dzierżawcze

	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
1 osoba	min / mit / mine – mój	vor / vort / vores – nasz
2 osoba	din/ dit / dine – twój	jeres – wasz
3 osoba	hans / hendes / dens / dets – jego, ją, tego	deres – ich

Stosowanie form min, mit, mine, din, dit, dine jest odpowiednie dla każdej z trzech form rzeczownika, odpowiednio dla rodzaju en, et i liczby mnogiej.

W przypadku 1 osoby liczby mnogiej, w języku potocznych i tekstach nieformalnych, stosuje się odmianę vores. Form vor lub vort używa się jedynie w tekstach oficjalnych.

Zaimki zwrotne dzierżawcze

Zaimki zwrotne dzierżawcze wyrażają przynależność dopełniania do przedmiotu. Ich formy pokrywają się z formami zaimków dzierżawczych z wyjątkiem 3 osoby liczby pojedynczej.

	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
1 osoba	min / mit / mine – mój	vor / vort / vores – nasz
2 osoba	din / dit / dine – twój	jeres – wasz
3 osoba	sin / sit / sine – swoja, swój, swoje	deres – ich

Carsten besøgte sin søster. – Karsten odwiedził swoją siostrę.

Hun savner sine børn. – Ona tęskni za swoimi dziećmi.

Zaimki zwrotne

	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
1 osoba	mig – mnie	os – nas
2 osoba	dig / Dem – ciebie	jer – was
3 osoba	sig – siebie	sig – się

W języku duńskim zaimki zwrotne są najczęściej wykorzystywane w czasownikach zwrotnych i są odmieniane przez osoby. Poniżej kilka przykładów:

Jeg vasker mig. – myję się.

Du vasker dig. – myjesz się.

Han vasker sig. – On myje się.

Vi vasker os. – My myjemy się itd.

Zaimek sig stosuje się także w wyrażeniach bezosobowych:

Man kan forsvare sig. – Można się bronić.